Nog een keer Rijksmuseum Amsterdam

Het lange wachten beloond : Deze investering betaalt zich dubbel en dwars terug
RIJKSMUSEUM , Schatkamer van onze nationale geschiedenis en kunsthistorie


Column nr 260 dd 12 juni 2013

Wim Peijbes de directeur van het Rijks gokte op meer dan een miljoen bezoekers per jaar. Dat zou zomaar kunnen. Op de dag dat wij het museum bezochten op donderdag 6 juni 2013 was het onder meer in de eregalerij buitengewoon druk en overal zag je groepen en begeleiding, die zich voor een schilderij nestelden om het fijne ervan te weten te komen.
Opvallend was dat het razend druk was voor de Nachtwacht. Nimmer werd geconstateerd voor de verbouwing dat dit werk een permanente bewaker had. Nu stond er rechts van het schilderij een suppoost die alle toeschouwers nauwlettend in de gaten hield om bij eventueel onheil meteen in te kunnen grijpen. 
Rechts van de Nachtwacht hang dat ellenlange schilderij van Van der Helst, ook al een vermaard schuttersstuk. Als je daar dan voorstaat, moet je bedenken dat deze schuttersstukken bedoeld waren voor het Doelengebouw waar de schutterijen vergaderingen en feesten hielden. Alle wanden van de vergaderruimte waren voorzien van deze grote werken en de kunstschilders hadden alle personen nauwkeurig geportretteerd zoals zij model hadden gezeten voor de schepper van het schilderij. Bij het grote werk van Van der Helst enige bijzonderheden. Alle dertig afgebeelde schutters hadden een hoed of een baret op. Slechts twee heren waren blootshoofds. Grappig is dat dit gilde een hond in hun gezelschap had, terwijl verder wapens als geweren,sabels en speren zijn afgebeeld. Immers deze schutterijen deden dienst als beveiliging van de stad en je zou deze kunnen vergelijken met de huidige politiekorpsen.Het bijzondere van het schuttersstuk "De Nachtwacht" is het feit dat Rembrandt de heren niet op een rijtje zette, maar een moment koos dat de schutterij zich opmaakte om al trommelend van de buitenkant van de stad op te marcheren naar het Doelengebouw. Kunsthistorici willen dan graag spreken van 'punctum temporis'  of tewel zoals men het in de fotografie ook wel noemt : just moment.
Tenslotte nog over de nieuwe toegang tot het museum.De mooiste musea in Nederland naar mijn mening zij het Haags Gemeentemuseum en Kroller Muller te Otterloo en wel omdat beide musea een prachtige lange entreepartij hebben via een lange gang. Het nimmer functionerende Scheringa Museum zou ook zo een entree gekregen hebben. Nu mag het Rijksmuseum zich ook gelukkig prijzen met de vernieuwde ingangspartij onder de tunnel midden in het centrum van het gebouw. Artistiek verantwoord en symmetrisch verantwoord. Het atrium is weids en ruim en is voorzien van een prachtige artistieke luchter.Een dergelijke entreepartij hoort bij een museum van wereldklasse. 
Kunstboeken, lezingen, rondleidingen, essays, taxaties,adviezen  j.j.jong@quicknet.nl
Geniet, musiceer, neem scherp waar als je een museum bezoekt en vertel aan kennissen/familie/buren je belevenissen. Wees positief, maar kritisch
drs jjj artes admirans

Rijksmuseum in glorie herrezen

Rijksmuseum degelijk en fraai gerestaureerd

Column 259 dd 7 juni 2013

Het duurde dan wel 10 jaar en de begroting werd meerdere keren overschreden, maar Amsterdam mag dit museum aan haar hart drukken omdat het uit zijn as is herrezen. Architect Pierre Cuypers is veel eer gedaan en de Franse architect Violet-le Duc, beroemd om zijn eigenzinnige restauraties van oude gebouwen, was toch immers de mening toegedaan dat een gebouw na een grondige restauratie fraaier en mooier dan de eerste versie herbouwd mag worden. 
Met name de beide binnenruimten van het Rijksmuseum zijn teruggegeven aan het museale concept.  De entree vanuit de passage heeft de allure, welke een dergelijk museum dient te hebben, ook al is het dan niet een piramide geworden als bij het Louvre : de entree belooft de museumbezoeker iets moois, iets spannends, iets verrukkelijk voor de zinnen. De tweede binnenruimte voert je naar andere afdelingen, maar er is ook een fraai restaurant gebouwd wat nodig is om de bezoekers alles te kunnen laten zien.
Een kijkje in de bibliotheek van het museum wordt de bezoeker niet onthouden en dat past bij dit museum
Rond 2002 heb ik daar menig uurtje rondgebracht voor studie-doeleinden en tijdens de verbouwing diende je voor de boeken te vervoegen in de Van Mierisstraat achter het concertgebouw.
De eregalerij heeft een metamorfose ondergaan.Alle gewelfschilderingen zijn onder de witte kalklaag te voorschijn gehaald en aan de binnenzijde van elk kabinet ontdek je  de afbeelding van een beroemde schilder met naam vermeld. Ook de muren zijn allemaal weer voorzien van prachtige ornamenten en dat zijn stuk voor stuk al museumstukjes en dan hebben we het nog niet eens over de prachtige terrazzo vloer in de hal, de fraaie gebrandschilderde ramen, de trappenpartij. Na die sensatie stel je vast dat de high lights zoals de schilderijen van Frans Hals, Albert Cuyp ( landschap achter Nijmegen met paarden die uitrusten bij een boerderij nu in de Eregalerij zijn geplaatst. Prachtig zilverwerk, fraaie meubels, kortom genieten.
Ook twee fraaie werken van Pieter de Hooch en een indrukwekkend werk van Karel Dujardin met de directie van het Spinhuis, regentessen die een meisjesinternaat runden en dan ook nog en kolossaal schilderij van Cornelis Vroom, voorstellende de slag op het Haarlemmermeer.Voor het schilderij staat een joekel van een kanon, waarmede men destijds Spanjaarden contra Geuzen elkaar bestreed. 
Een aanrader dat museum. De stoutste verwachtingen overtroffen.
Kunstboeken, lezingen, essays, rondleidingen j.j.jong@quicknet.nl
Geniet, leef, kijk met scherpe blik en wees een prettig medemens.
drsjjj, artes admirans